एक अनुभव असाही.................

आज बसल्या बसल्या, 
डोळे का भरून आले, 
सावरायला गेलो त्याला तर, 
झरे फुटल्यासारखे वाहू लागले,

दुःख माझे होते ,
न कळणारे कुणाला ,
समजणारे होते मला. 
न समजणारे कुणाला ,

दुःख माझे मनात ठेवून, 
मी मात्र हसत राहिलो, 
ज्यांच्यासाठी हसलेलो, 
त्यांच्या पासूनच दूर गेलेलो ,

आज चालताना रस्त्यातून, 
प्रेमाने माझा हात सोडला, 
अमानुष झालेल्या रस्त्यांना, 
आणखी एक प्रवासी मिळाला ,

दुःख आपले डोळ्यात ठेवून, 
थोडा तो अबोल झाला ,
जाणेल कोणीतरी मन माझे, 
या आशेने बघू लागला ,

दिशाहीन झालेला प्राणी, 
शोधत होता दिशा, 
प्रत्येक दिवशी त्रास द्यायची, 
काळीभोर निशा 

कोणीच काही बोललं नाहो, 
स्वताच सावल्यांशी बोलू लागला ,
आठवून क्षण जीवनातले, 
डोके स्वतःचे आपटू लागला ,

सहन होत नाही तिरस्कार डोळ्यांचा ,
नाही सहन होत मारा अश्लील ओठांचा .
कोणीतरी द्या मला मार काठीचा .
मारून टाकेल भाव अबोल शब्दांचा ,

नव्हती ती सावली आता, 
स्वतःचीही गेली सोडून आता ,
मिळेल का ते जीवन परत, 
विचारात पडली यम देवता, 

पश्चातापाचे तीर हृदयात घुसले,
आपटून डोकेही रक्तबंबाळ झाले ,
स्त्रावाबरोबर रक्ताच्या, 
भावनांचा त्याच्या चुरा झाला ,
न बोलता एक जीव या जगाच्या आड गेला .......