नववधू प्रमाणे संध्याकाळ ,
अन् चाले किनाऱ्याशी ,
शांत सावल्यांची माळ,
आठवण येई इथे येता ,
मज माझ्या वेड्या प्रियाची ,
रात्री आधीच उगवते,
कोणती हि नवी सकाळ,
रंगामध्ये हि रांग स्वप्नांची ,
पिवळ्या निळ्या काळीम्याची,
किनाऱ्या वरती चालत होती ,
पाउल खुणा ती ओळखीची,
पावले ओळखीती मला,
न मला ओळख त्या सावल्यांची ,
किनाऱ्या वर चाले एक सावली,
दुसरी मात्र तिथे नसायची ,
किनाराच आज होता,
वाटेवरी माझा सोबती ,
अन् त्या एकांता मध्ये ,
तिची आठवण रंगत होती,
आठवणीचा किनारा तिच्या ,
या किनाऱ्या परी सुंदर दिसतो ,
ती असते त्या किनाऱ्यावर,
अन् तो मला चिडवत बसतो,
असेच न्याहाळता हि सुंदर संध्या ,
मी सुद्धा तिचाच विचार करतो,
ती असेल कधी तरी जवळ माझ्या,
त्या संध्येचे मी स्वप्न रेखितो............
No comments:
Post a Comment