वचन

प्रेमाच्या दुनियेत काय ,सुखा समाधानाची नशा ,

पदरात शेवटी माझ्या ,आनंद आनंद  

नजरेतसे तिच्या मी ,माझ्या मुखी सर्वसुख ,

चराचरातसे  इर्षा ,प्रेमाची तिच्या माझ्या ,

स्पर्श अबोल बोलके ,होतसी अनायसे,

चंचल मन माझे,तिच्या गालातही दिसे,

इशारा एक तिचा ,रोमांच अंगी माझ्या  .

उमलली कळी नाजूक ,ओठावरी अनाहुत,

विरह तुझा सखे ,प्रेमानेच  फुलवला ,

कुस्करले जरी सारे, गंधात तू उरीच्या ,

नशीब काय ते सखे,म्हणावे यासी का ग वेडे ,

जन्म जन्मांतीची साथ, द्यायची तुला होती,

दूर जाऊनी गवसले ,महत्त्व मला प्रेमाचे

रहा जवळी माझ्या,भास नको दुराव्याचा ,

सखे देईन मी तुला,पाझर ही मनातला,

हौस प्रत्येक मनीची ,पुरेपूर भागविन,

फुलासारखी सखी माझी ,फुलासारखी जपेन ,

बागेत या तुझ्या, भुंगा बनून राहीन......तुझा होऊन जाईन